۸ ربیع‌الثانی سالروز طلوع یازدهمین ستاره هدایت، امام حسن عسکری (ع) است. آن حضرت در سال ۲۳۲ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود و ۲۸ سال در دار دنیا زیست.
اخلاق و شخصیت ایشان همچون پدران بزرگوارشان نمونه بهترین اخلاق انسانی و بالاترین شخصیت آسمانی بود.
از دوران خردسالیِ آن جناب نقل است در روزی که کودکان شهر در حال بازی بودند ایشان در گوشه‌ای نشسته بود و از خشیت الهی گریان بود. رهگذری اشک‌های کودکانه ایشان را دید به خیال خود پنداشت آقازاده چون بازیچه‌ای ندارد گریان است. گفت: «ناراحت نباش من برایت یک اسباب‌بازی می‌خرم!»
فرمود: «ما را برای بازی نیافریده‌اند»
مرد گفت: پس برای چه آفریده‌اند؟
فرمود: «برای دانش و پرستش»
مرد با تعجب پرسید: از کجا این را می‌گویی؟
فرمود:از کلام خدا که فرمود:«أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ» «آیا گمان میکنید که شمارا بیهوده (و برای بازی) آفریده‌ایم و شما به ما بازگشت نمی‌کنید؟»
