۸ ربیع‌الثانی سالروز طلوع یازدهمین ستاره هدایت، امام حسن عسکری (ع) است. آن حضرت در سال ۲۳۲ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود و ۲۸ سال در دار دنیا زیست.

اخلاق و شخصیت ایشان همچون پدران بزرگوارشان نمونه بهترین اخلاق انسانی و بالاترین شخصیت آسمانی بود.

از دوران خردسالیِ آن جناب نقل است در روزی که کودکان شهر در حال بازی بودند ایشان در گوشه‌ای نشسته بود و از خشیت الهی گریان بود. رهگذری اشک‌های کودکانه ایشان را دید به خیال خود پنداشت آقازاده چون بازیچه‌ای ندارد گریان است. گفت: «ناراحت نباش من برایت یک اسباب‌بازی می‌خرم!»

فرمود: «ما را برای بازی نیافریده‌اند»

مرد گفت: پس برای چه آفریده‌اند؟

فرمود: «برای دانش و پرستش»

مرد با تعجب پرسید: از کجا این را می‌گویی؟

فرمود:از کلام خدا که فرمود:«أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ» «آیا گمان می‏کنید که شمارا بیهوده (و برای بازی) آفریده‌ایم و شما به ما بازگشت نمی‌کنید؟»