نوشته‌ها

صالح آبادی گفت:افرادی که نگران نوسان در بازار ارز هستند، باید بدانندکه از روز‌های آینده ابزار جدید را در این حوزه معرفی می‌کنیم.

به گزارش خبرگزاری برنا، علی صالح‌آبادی رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تشریح نشست (دوشنبه ۲۳ آبان ماه) کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی که به منظور بررسی برنامه دولت سیزدهم در مدیریت بازار ارز و اتخاذ راهکار‌های مناسب با توجه به شرایط اخیر بازار تشکیل شده بود، گفت: نشست بسیاری خوبی را با حضور اعضا و رئیس کمیسیون اقتصادی داشتیم و در آن در خصوص نوسانات بازار ارز و دلایل آن توضیحاتی ارائه شد و نمایندگان نیز راه کار‌هایی را مطرح کردند.

وی افزود: بر اساس گزارشی ارائه شده از سوی بانک مرکزی خوشبختانه در سال جاری به دلیل اینکه ارز ترجیحی حذف شده و دیگر این نوع ارز را نداریم حجم عرضه‌های بانک مرکزی در بازار بیشتر شده و از سوی دیگر تقاضای ارز کاهش پیدا کرده است. در گذشته کالا‌ها با نرخ ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی وارد و بعضا به کشور‌های دیگر قاچاق می‌شدند. کاهش تقاضا برای ارز و افزایش عرضه بانک مرکزی باعث شده تا بانک مرکزی در حال حاضر روزانه بعضا بیش از یک میلیارد دلار ارز در بازار عرضه کند. این میزان عرضه شامل عرضه‌های بانک مرکزی، صادرکنندگان نفتی و غیرنفتی می‌شود درحالی که معمولا یک سوم و یا یک چهارم از میزان ارز عرضه شده در بازار معامله می‌گردد که حاکی از بهبود عرضه ارز در بازار است.

رئیس کل بانک مرکزی گفت: بازار متشکل ارزی باعث شده تا صادرکنندگان غیرنفتی که به صورت اسکناس ارز خود را عرضه می‌کنند بتوانند به سهولت ارز خود را عرضه نمایند و تعادلی را در آن بازار شاهد باشیم.

وی، تصریح کرد: امیدوارم باتوجه به حضور و مدیریت بانک مرکزی در بازار‌های مختلف از جمله اسکناس و حواله و همچنین کمک‌های انجام شده از سوی صادرکنندگان شاهد آرامش بیشتری در بازار باشیم.

رئیس کل بانک مرکزی در خصوص اینکه پیش از این از سوی بانک مرکزی در کمیسیون‌های مجلس قول داده شده بود تسهیلاتی برای تعهدات ارزی تولیدکنندگان و صادرکنندگان ارائه شود، گفت: آیین نامه‌ای در این زمینه تهیه شده و در دستورکار هیات دولت قرار دارد، با تصویب این آیین نامه می‌توانیم کمک‌های بیشتری نسبت به قبل داشته باشیم، اما انچه که درحال حاضر انجام می‌دهیم و درآینده نیز بهبود می‌دهم این است که صادرکنندگان می‌توانند ارز حاصل از صادرات خود را به روش‌های متفاوت به چرخه تجاری کشور بازگردانند. می‌توانند بخشی از ارز خود را در سامانه نیما و بخشی دیگر را در بازار متشکل ارزی و حتی بخشی از ارز را به واردات در مقابل صادرات اختصاص دهند و یا صرف تسویه بدهی ارزی خود کنند.

صالح آبادی در خصوص رفع نگرانی مردم با توجه به نوسانات نرخ ارز، گفت: افرادی که نگران نوسان در بازار ارز هستند و به این دلیل خرید ارز انجام می‌دهند باید بدانند که از روز‌های آینده ابزار جدید را در این حوزه معرفی می‌کنیم تا بتوانند اوراقی را که منتشر می‌شود خریداری کنند و دیگر نگرانی از این جهت نداشته باشند. خریداران در سررسید‌هایی مشخصی می‌توانند اوراق را به بانک مرکزی بفروشند. جزئیات این ابزار جدید طی امروز و یا فردا منتشر می‌شود و می‌تواند نگرانی افراد را برطرف کند.

بر اساس مصوبه هیات وزیران فروش نفت توسط اشخاص و نهادها از این پس مجاز است. این مصوبه در حالی ابلاغ شده که کارشناسان با اشاره به تجربه سال های قبل، نگران شکل گیری رانت و فساد هستند.

بازار؛ گروه آب و انرژی: مجوز فروش نفت توسط اشخاص صادر شد. این مصوبه در حالی به تصویب رسیده که آمارهای اعلامی از حال ناخوش صادرات نفت ایران و احتمال بروز کسری شدید بودجه خبر می دهند. بر اساس تازه ترین گزارش اوپک ایران حدود ۷۰۰ هزار بشکه نفت صادر می کندو سهمی کمتر از یک درصد از بازار جهانی نفت دارد.

البته در حالی دولت سیزدهم امیدوار است که با باز کردن پای افراد، سازمان و نهادها به مساله فروش نفت، شرایط را برای دور زدن تحریم ها فراهم کنند که تجربه خوشی از اجرای این سیاست در گذشته نه چندان دور وجود ندارد.

کارشناسان می گویند که این اولین بار نیست که پای اشخاص و نهادها به مساله فروش نفت بازار شده است. محمود خاقانی کارشناس انرژی با اشاره به تجربه بابک زنجانی در اقتصاد ایران، به بازار گفت: نبود ساز و کار لازم و همچنین نهادهای نظارتی ممکن است که باعث شود پای مافیای نفت دوباره به اقتصاد ایران باشد.

برای ورود به بازار بین المللی نفت و گاز همچون توکیو، شانگهای و لندن باید بخش خصوصی دارای خط اعتباری باشد. از آنجایی که بخش خصوصی ما دارای خط اعتباری نیست، این کار شدنی نیست مگر اینکه بخواهیم همچنان نفت خود را در بازارهای غیر رسمی و به صورت دلالی بفروشیم

اما نگرانی کارشناسان درباره نحوه اجرای این مصوبه به همین یک مورد ختم نمی شود. رضا پدیدار رییس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران که معتقد است شرایط برای ورود بخش خصوصی به مساله فروش نفت وجود ندارد، در اینباره گفت: برای ورود به بازار بین المللی نفت و گاز همچون توکیو، شانگهای و لندن باید بخش خصوصی دارای خط اعتباری باشد. از آنجایی که بخش خصوصی ما دارای خط اعتباری نیست، این کار شدنی نیست مگر اینکه بخواهیم همچنان نفت خود را در بازارهای غیر رسمی و به صورت دلالی بفروشیم. در واقع افرادی که مجوز فروش نفت را بر اساس مصوبه هیات وزیران می گیرند همانند دولت به صورت غیر رسمی نفت خود را بفروشند که آن هم دردسرهای خود را دارد.

سهم بخش خصوصی از تجارت نفت جهانی چقدر است؟

صنعت نفت و گاز در ایران در اختیار دولت بوده و فروش نفت معمولا به صورت انحصاری توسط شرکت نیکو انجام می شود. البته نگاهی به وضعیت تولید نفت در سایر کشور ها نشان می دهد که ۱۳ شرکت بزرگ نفتی که ۷۵ درصد از تولید جهانی نفت را کنترل می کنند، شرکت های دولتی هستند. البته شرایط در بازارهای جهانی کمی متفاوت است. به گفته پدیدار، در آمریکا عمده فروش نفت توسط حقوقی ها صورت می گیرد. این در حالی است که در بورس لندن این نسبت تقریبا مساوی است. به گفته نیمی از خرید و فروش ها توسط حقیقی ها و نیم دیگر توسط حقوقی ها انجام می شود. در شانگهای هم بخش حقیقی وجود ندارد اما در سنگاپور این اشخاص هستند که بازار را مدیریت می کنند.

به گفته او، طی سال های گذشته بخش خصوصی در ایران در زمینه فروش نفت و گاز هیچ گونه فعالیتی نداشته و انحصار آن کاملا در اختیار دولت است.

امضاهای طلایی دوباره رونق می گیرد؟

تازه ترین گزارش های اوپک نشان می دهد فروش نفت ایران به حدود ۷۲۰ هزار بشکه رسیده این در حالی است که روزانه چیزی حدود ۱۰۰ هزار بشکه نفت در جهان مصرف می شود. بر اساس ابلاغیه ای که به تازگی از سوی معاون اول ابلاغ شده، نهاده و سازمان ها می تواند افراد مورد تایید خود برای فروش نفت را به وزارت نفت معرفی کنند تا اینگونه شرایط برای فروش بیشتر نفت فراهم شود. البته آنگونه که در ابلاغیه آمده غربال نهایی افراد معرفی شده در وزارت نفت صورت خواهد گرفت.

سپردن اجازه فروش نفت به افرادی که سازمان ها و نهادها آنها را تایید می کنند، همانند دادن امضای طلایی و ایجاد یک رانت برای افراد صاحب نفوذ و قدرت است. در واقع ممکن است با اجرای این طرح فروش نفت به افراد سفارشی سپرده شود

پدیدار با بیان اینکه با این روش پای افراد سفارشی به فروش نفت بازار خواهد شد، افزود: سپردن اجازه فروش نفت به افرادی که سازمان ها و نهادها آنها را تایید می کنند، همانند دادن امضای طلایی و ایجاد یک رانت برای افراد صاحب نفوذ و قدرت است. در واقع ممکن است با اجرای این طرح فروش نفت به افراد سفارشی سپرده شود که هیچ تخصصی در این زمینه ندارند. بدون شک این کار می تواند خسارت های جدی را به همراه داشته باشد.

خاقانی هم که به نوعی موافق گفته های پدیدار است، از احتمال بروز رقابت منفی در بازارهای هدف مشترک برای فروش نفت خبر می دهد. در این حالت منافع ملی ممکن است فدای منافع دستگاهی یا فردی شود.

سرنوشت نامعلوم محموله نفتی واگذار شده به پلیس

اما از دیگر نگرانی های مصوبه جدید، نبود سازو کار نظارتی دقیق در خصوص وصول درآمد ها و واریز آنها به خزانه است.

خاقانی که نگران باز شدن دوباره پای مافیای نفت به اقتصاد ایران است، در اینباره گفت: در دولت احمدی نژاد قرار شد که نهادها برای رفع کسری بودجه خود محموله های نفتی را دریافت کنند و بتوانند از محل درآمد حاصل از فروش این محموله ها منابع مورد نیاز خود را تامین کنند. در همان سالها یک محموله نفت در اختیار پلیس قرار گرفت. اما در نهایت مشخص نشد که این محموله به چه قیمتی، چگونه و به کجا فروخته شد و در نهایت درآمد حاصل از آن به کجا واریز شد.

این کارشناس نفتی ادامه داد: در حال حاضر به صورت روتین درآمدهای حاصل از فروش نفت شرکت ملی نفت ایران به خزانه واریز می شود اما ممکن است با واگذاری فروش نفت به افراد و سایر نهادها این روتین برهم بخورد.

سهم دولت از فروش نفت توسط اشخاص غیر چقدر است؟

اساس مصوبه هیات دولت، شرکت نفت موظف است نسبت به تحویل نفت در ازای ابلاغ اعتبار و تخصیص، اقدام و نتیجه را به تفکیک تخصیص اعتبار به صورت مقداری و مبلغ (ارزی و ریالی) به سازمان و وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام کند؛ ارزش نفت تحویلی معادل چهار میلیارد و چهارصد میلیون یورو (۴.۴ میلیارد یورو) است که معادل ۴۵.۵ درصد مبلغ مذکور، سهم دولت است.

تمامی وجوه حاصل از فروش هر محموله نفتی به حساب‌ های معرفی شده بانک مرکزی ایران واریز و آن بانک مکلف است سهم ذی‌ نفعان از وجوه وصولی حاصل از هر محموله را محاسبه و پس از فروش معادل ارزی به حساب‌ های ذی‌نفعان واریز کند. همچنین وجوه حاصل از سهم ۴۲.۵ درصد دولت توسط بانک مرکزی به حساب جدا گانه‌ای که با اعلام خزانه‌ داری کل کشور به این منظور افتتاح می‌شود، واریز و بر اساس تخصیص صادره توسط سازمان برای هر محموله صرفا به حساب دستگاه مشمول واریز می‌شود؛ سهم سه درصد موضوع ردیف درآمدی (۲۱۰۱۰۹) به حساب مربوط واریز می‌شود.

در بلندمدت، راه آهن ترانس عربی می‌تواند به INSTC بپیوندد و عربستان سعودی، بحرین، کویت، قطر، امارات و عمان را به هم متصل کند. این امر مسیرهای تجاری بین المللی فراتر از قاره اوراسیا را شامل می‌شود.

بازار: گروه بین الملل؛ روسیه و ایران در راستای تحکیم روابط خود و مقابله با مشکل مشترک تحریم، به دنبال اجرای طرح های مهم ترانزیتی و انرژی مشترک هستند. اخیرا به منظور تسریع توسعه کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب به ویژه بخش راه آهن آن از طریق آکورد غربی؛ سه کشور روسیه، جمهوری آذربایجان و ایران آمادگی خود برای تشدید همکاری در ارزیابی زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های حمل و نقل برای بهره برداری کامل از این کریدور را اعلام کردند.

همچنین طرفین تمایل خود را برای بررسی اهداف پیشنهادی برای تحقق ۳۰ میلیون تن ترانزیت و حمل و نقل باری دوجانبه در سراسر قلمروهای سه کشور تا سال ۲۰۳۰ را اعلام کردند. الکساندر نواک معاون نخست وزیر روسیه تاکید کرد که آکورد غربی این مسیر ستون فقرات این کریدور خواهد بود.

اما اتصال ریلی کریدور، بدون خط ریلی رشت – آستارا از ایران به طول ۱۶۵ کیلومتر قادر به افزایش ظرفیت نخواهد بود. به گفته نواک، ساخت این راه آهن چندین سال طول می‌کشد، اما باید مسائل مربوط به حقوق مالکیت زمین و کاربری اراضی حل و فصل و از سرمایه گذاری‌های طرفین حمایت شود. معاون نخست وزیر روسیه همچنین خاطرنشان کرد: مسیر ریلی آینده باید شامل مراکز لجستیکی و خدمات ترانسشیپ در بنادر انزلی و بندرعباس به/از کشورهای حوزه خلیج فارس و جنوب آسیا باشد. اجرای این پروژه تاثیر تجمعی بر اقتصاد و تجارت سه کشور خواهد گذاشت و باعث افزایش تجارت، تحویل و ترانزیت کالا خواهد شد

ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، نیز در ۲۱ شهریورماه گفت که تهران، باکو و مسکو بر سر تسریع در ساخت خط ریلی رشت – آستارا در چارچوب INSTC به توافق رسیده‌اند. حل این موضوع باعث تسریع اجرای پروژه اتصال مستقیم ریلی از طریق گذرگاه مرزی سامور (روسیه) – یالاما (آذربایجان) با دسترسی بیشتر به شبکه ریلی ایران از طریق گذرگاه مرزی آستارا (آذربایجان) – آستارا (ایران) خواهد شد. بنابراین، احداث راه آهن رشت – آستارا اکنون مهمترین وظیفه در راه اندازی هر چه سریعتر این کریدور حمل و نقل است.

موضوع تکمیل خط ریلی ۱۶۵ کیلومتری رشت – آستارا هم مرز با آذربایجان در سفر ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران به مسکو در ۲۸ دی سال گذشته مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس توافقات صورت گرفته، ایران بودجه بیشتری را برای ساخت هر چه سریعتر راه آهن اختصاص داده است.

عباس خطیبی، معاون ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل ایران (CDTIC) پیش از این گفته بود که ایران فعالانه در حال مذاکره برای تامین منابع لازم برای تامین مالی پروژه راه‌آهن رشت – آستارا است که برای تکمیل آن به بیش از ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است. به ویژه این تامین مالی به سه صورت تامین مالی داخلی، سرمایه گذاری خارجی و مبادله کالا پیش بینی شده است. باکو پیش از این برای این منظور وام ۵۰۰ میلیون دلاری به تهران پیشنهاد داده بود که البته اخیرا اعلام شد که باکو از آن منصرف شده است. اما سنگ بنای پل جدید بر روی رودخانه آستاراچای به طول ۸۹ متر و عرض ۳۰ متر در مرز جمهوری آذربایجان و ایران گذاشته شد و احتمالا تا پایان سال ۲۰۲۲ تکمیل شود.

البته در بلندمدت، راه آهن ترانس عربی می‌تواند به INSTC بپیوندد و عربستان سعودی، بحرین، کویت، قطر، امارات و عمان را به هم متصل کند. این امر مسیرهای تجاری بین المللی را فراتر از قاره اوراسیا خواهد آورد

اهمیت تسریع ساخت کریدور

بن بست موجود در ساخت خط آهن رشت – آستارا نه تنها به دلیل کمبود منابع مالی است، بلکه به دلیل امیدواری تهران برای احیای خط ریلی از طریق جلفا است که هنوز از دوران شوروی و با دسترسی به روسیه از طریق منطقه مغری ارمنستان و آذربایجان باقی مانده است. با این حال، پس از جنگ دوم قره باغ در سال ۲۰۲۰، و همچنین حوادث مرزی اخیر بین ارمنستان و آذربایجان، هنوز سوالات حل نشده بیشتری وجود دارد. علاوه بر این، رفتار منفعلانه ایروان منجر به تغییر در لجستیک ارتباطات برق نیز شده است. به ویژه در کریدور برق شمال-جنوب، ایران-ارمنستان-گرجستان-روسیه تمام مهلت‌های توافقی برای راه اندازی خط سوم انتقال ایران-ارمنستان مختل می‌شود.

کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ بر اساس توافقنامه‌ای بین روسیه، ایران و هند ایجاد شد. در سال‌های بعد ۱۰ کشور دیگر از جمله آذربایجان به این پروژه پیوستند. مسیر ۷۲۰۰ کیلومتری شمال-جنوب قرار بود از بندر ناوا شوای هند در جنوب بمبئی تا سن پترزبورگ از طریق ایران انجام و برای حمل و نقل دریایی، رودخانه‌ای و ریلی استفاده شود. در این صورت روسیه به یک نقطه ترانزیتی قابل اعتماد در این کریدور تبدیل و اروپا و هند را از طریق دریای خزر به یکدیگر متصل خواهد کرد. پروژه INSTC تقریباً زمان تحویل کالاها از منطقه آسیا و اقیانوسیه به اروپا و بالعکس را به نصف کاهش می‌دهد.

البته در بلندمدت، راه آهن ترانس عربی می‌تواند به INSTC بپیوندد و عربستان سعودی، بحرین، کویت، قطر، امارات و عمان را به هم متصل کند. این امر مسیرهای تجاری بین المللی را فراتر از قاره اوراسیا خواهد آورد.

در تیرماه امسال ترکمنستان با ورود اولین قطار باری از روسیه به ایران به این مسیر پیوست. این محموله ۱۶۰۰ کیلومتر را در امتداد آکورد شرقی کریدور را طی کرد و عازم بندر بندرعباس ایران شد. این قطار با ۳۹ کانتینر از ایستگاه چخوف در نزدیکی مسکو خارج و ۳۸۰۰ کیلومتر را در مسیر راه آهن روسیه، قزاقستان و ترکمنستان طی کرد و سپس در ایستگاه راه آهن سرخس در مرز ترکمنستان در استان خراسان رضوی وارد ایران شد. این قطار به بندر شهید رجایی در جنوب ایران در استان هرمزگان رسید و سپس محموله از طریق دریا به هند منتقل شد.

علاوه بر آکورد شرقی ITC که روسیه را از طریق کشورهای آسیای میانه قزاقستان، ازبکستان و ترکمنستان به هند وصل می‌کند و آکورد غربی ITC از طریق آذربایجان، برنامه‌هایی برای استفاده فعال از آکورد مرکزی نیز وجود دارد. این مسیر از بزرگترین بندر هند، جواهر لعل نهرو در ایالت غربی ماهاراشترا در اقیانوس هند آغاز می‌شود و سپس از طریق یک مسیر دریایی ۱۲۷۵ کیلومتری به بندرعباس در تنگه هرمز ایران متصل می‌شود. سپس از طریق زمینی و راه آهن به شمال ایران به نوشهر، امیرآباد و در بندر انزلی به دریای خزر می‌رسد و از آنجا می‌تواند به بنادر روسیه لاگان و آستاراخان و همچنین بنادر آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان ادامه دهد.

بنابراین مسیرهای INSTC در حال تبدیل شدن به یکی از مسیرهای اصلی برای حمل بار از آسیا به روسیه و همچنین اروپای شمالی و غربی است. این یک جایگزین واقعی نه تنها برای پروژه چینی ابتکار کمربند و جاده بلکه برای مسیرهای سنتی از طریق کانال سوئز – تنگه‌های دریای سیاه ترکیه است. علاوه بر این، نه تنها منافع اقتصادی بسیاری دارد، بلکه مزایای ژئوپلیتیکی این کریدور بین‌المللی برای هند، روسیه و ایران نیز بسیار خواهد بود و روسیه و ایران تقریباً به کریدور اصلی دریایی و زمینی از آسیا به اروپا تبدیل می‌شوند.

روسیه همچنین دارای مشکلات ظرفیتی برای تولید LNG در مقیاس بزرگ است و تاکنون تنها از فناوری برای پروژه‌های مقیاس کوچک تا متوسط استفاده می‌کند. بنابراین، در صورت اجرای پروژه روسیه و ایران، چندین نیروگاه جدید LNG نیز در هر دو کشور ساخته می‌شود که رونق بیشتری به اقتصاد روسیه و ایران خواهد داد

همکاری انرژی

همانطور که قبلا گزارش شده بود، روسیه و ایران قراردادهای انرژی به ارزش ۴۰ میلیارد دلار منعقد کرده‌اند، اما جزئیات آن هنوز اعلام نشده است. با این حال، در اوایل اکتبر الکساندر نواک توضیحاتی در این باره ارائه کرد و گفت که روسیه و ایران در حال کار بر روی تنظیم قراردادهای نقطه‌ای برای عرضه نفت و گاز هستند که انتظار می‌رود تا پایان سال جاری امضا شود. در مرحله نخست حجم آنها می‌تواند به ۵ میلیون تن نفت و ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز در سال برسد. مرتضی شاه میرزایی، معاون وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران، در این باره خاطرنشان کرد که این کشور هر آنچه را که برای همکاری با شرکت‌های انرژی روسیه نیاز باشد را در اختیار دارد.

به عنوان بخشی از تفاهم نامه همکاری انرژی که در تابستان توسط نمایندگان گازپروم و شرکت ملی نفت ایران امضا شد، امکان انجام عملیات سوآپ برای ارسال به ایران مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، ایران می‌تواند با دور زدن مرحله تولید LNG، دسترسی گاز روسیه به بازارهای پاکستان و هند را با خط لوله تسهیل کند. این موضوع نه تنها کارایی پروژه‌های خط لوله در منطقه را افزایش می‌دهد، بلکه سه تامین کننده اصلی روسیه، ایران و ترکمنستان را نیز گرد هم می‌آورد. البته هنوز خیلی زود است که بازار گاز پاکستان و هند از نظر ظرفیت با بازار چین مقایسه شود که گازپروم قبلاً خود را به آن تغییر جهت داده است.

علاوه بر این، تشدید همکاری‌های گازی بین روسیه و ایران به آنها این امکان را می‌دهد که به تولید LNG صنعتی خود که تقاضا برای آن در زمان‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است، رونق بیشتری ببخشند.

شایان ذکر است که ایران با داشتن بیش از ۱۷ درصد از ذخایر گاز جهان، دومین پایگاه بزرگ منابع در صنعت گاز را دارد، اما سهم آن در تولید «تنها» ۵.۴ درصد است. فقدان زیرساخت‌های صادراتی ناشی از تحریم‌های غرب، توانایی ایران برای افزایش تولید گاز را مختل می‌کند. به همین دلیل است که ایران ظرفیت صادرات مایعات را ندارد، در حالی که کشور همسایه قطر با سهم جهانی ۲۰.۷ درصد از ذخایر گاز، دومین تولیدکننده بزرگ گاز جهان است.

روسیه همچنین دارای مشکلات ظرفیتی برای تولید LNG در مقیاس بزرگ است و تاکنون تنها از فناوری برای پروژه‌های مقیاس کوچک تا متوسط استفاده می‌کند. بنابراین، در صورت اجرای پروژه روسیه و ایران، چندین نیروگاه جدید LNG نیز در هر دو کشور ساخته می‌شود که رونق بیشتری به اقتصاد روسیه و ایران خواهد داد.

تهران- ایرنا- مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب گفت: ظرفیت تولید نفت تا پایان سال جاری با افزایش حدود ۲۰۰ هزار بشکه‌ای، به ۴ میلیون بشکه در روز می‌رسد که در این میان سهم مناطق نفتخیز جنوب از این افزایش ۸۵ هزار بشکه در روز است.

«علیرضا دانشی» در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با بیان اینکه تا پایان سال ۸۵ هزار بشکه به ظرفیت تولید نفت در مناطق نفتخیز جنوب اضافه خواهد شد، افزود: بر اساس اعلام مدیرعامل شرکت ملی نفت، تا پایان سال جاری ظرفیت تولید نفت کشور به ۴ میلیون بشکه در روز می‌رسد.

وی ادامه داد: این میزان افزایش ظرفیت تولید، حدود ۴۰ درصد افزایش ظرفیت تولید نفت کشور خواهد بود.

دانشی با اشاره به اینکه با برنامه ریزی‌هایی که انجام دادیم در این افزایش تولید بیشتر روش‌های چاه محور مدنظر است، گفت: قرار است با برنامه‌ریزی، روش تولید بهتری از چاه‌ها داشته باشیم.

وی در مورد آخرین وضعیت قرارداد توسعه ۲۸ مخزن که در دولت قبل امضا شده بود، افزود: قرارداد موسوم به قرارداد ۲۸ مخزن قرارداد خوبی نبود و تعدادی از افرادی که به عنوان پیمانکار انتخاب شدند توانایی لازم برای انجام کار را نداشتند.

مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ادامه داد: تلاش کردیم تا برخی مشکلات را مرتفع کنیم و این مشکلات و موانع یکی‌یکی در حال رفع شدن است.

وی تاکید کرد: برخی شرکت‌ها تقاضای برکناری و خاتمه کار را دارند و تعدادی مشکلاتی دارند که در حال رفع آن هستیم.

به گفته دانشی، البته توسعه برخی مخازن نیز تا پایان سال خاتمه پیدا می‌کند.

وی با بیان اینکه در طرح بهره‌دهی به چاه‌های کم‌بازده، ۳۳ حلقه چاه از سوی مناطق نفتخیز جنوب در اختیار مجموعه‌های دانش بنیان قرار خواهد گرفت، گفت: این چاه‌ها بعد از بررسی و مطالعه، با توجه به روش‌های اعلام شده از سوی شرکت‌های دانش بنیان، احیا و تولید نفت آنها بیشتر خواهد شد.

دانشی تاکید کرد: میزان افزایش تولید نفت از چاه‌های کم بازده، به روش تولید اعلام شده بستگی دارد و سعی کردیم چاه‌هایی را معرفی کنیم که چالش سخت نداشته باشند.

تهران- ایرنا- عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس گفت: یکی از عواملی که موجب افت کیفیت تولیدات می‌شود اقتصاد بسته و انحصاری است، زیرا زمانی که یک تولیدکننده یا ارائه دهنده خدمت خود را در بازار تنها ببیند هیچ نیازی برای ارتقای کیفیت نمی‌بیند.

«معصومه پاشایی‌بهرام» امروز در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: یکی از عواملی که می‌تواند به بهبود کیفیت کالاهای تولیدی داخلی کمک کند درجه بندی استاندارد کیفی کالاهاست.

این عضو شورای عالی استاندارد اظهار داشت: در جلسه اخیر که با حضور رییس سازمان ملی استاندارد برگزار شد، این مقام مسوول قول داد که کشور را به سمتی ببرد که استاندارد کالاها درجه بندی شده و سطح کیفی کالاهای تولیدی به طور دقیق مشخص شود.

وی تصریح‌کرد: اینکه ما در قبال کارهایی که میکنیم و محصولاتی که تولید می‌کنیم احساس مسوولیت کنیم و بهترین خروجی را ارائه دهیم، یک مقوله فرهنگی است

پاشایی گفت: کیفیت اساساً یعنی تلاش کنیم تا بتوانیم خروجی بهتری داشته باشیم. این فرهنگی است که باید در فضای تولید و محیط کسب و کار ما حاکم شود. همچنین باید در خدمات پس از فروش کالاها شاخص کیفیت ارائه خدمات را رعایت کنیم.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس ادامه‌داد: وقتی کیفیت در تولید کالاها و ارائه خدمات رعایت شود، کیفیت زندگی در کشور نیز بهبود پیدا می‌کند.

پاشایی خاطرنشان‌کرد: در آخرین جلسه شورای عالی استاندارد با حضور رئیس سازمان استاندارد، بر لزوم نزدیک شدن به استانداردهای جهانی تاکید شد.

وی اضافه‌کرد: در همین جلسه رئیس جمهور تاکید کرد که باید آنقدر تلاش کنیم تا بتوانیم از استانداردهای دنیا هم جلوتر برویم تا جایی که خودمان بتوانیم شاخص‌های استاندارد را در سطح جهانی تعیین کنیم.

وی افزود: این کار شدنی است اما لازمه آن تمرکز بر این مساله است که چه می‌شود که کیفیت کالاهای داخلی پایین می‌آید؟

عضو شورای عالی استاندارد تاکید کرد: یکی از عواملی که موجب افت کیفیت می‌شود اقتصاد بسته و انحصاری است؛ وقتی برای یک تولیدکننده یا یک ارائه دهنده خدمت انحصار ایجاد و بی رقیب رها می‌کنیم همین باعث می‌شود که کیفیت پایین بیاید.

وی اظهار داشت: نمونه کامل این موضوع را می‌توان در صنعت خودروسازی یا بسیاری محصولات دیگری که سال‌ها بدون رقیب کالاهای تولیدی خود را روانه بازار می‌کردند، قابل مشاهده است.

پاشایی ادامه‌داد: در مقابل اما صنعت لوازم خانگی از آنجایی که سال‌ها با برندهای معتبر جهان رقابت کرد توانست کالاهای باکیفیتی تولید کند. این شرایط اما هیچگاه در صنعت خودروسازی حاکم نشد، زیرا هیچ وقت اجازه ندادیم خودروسازان خارجی محصولات خود را در بازار ایران عرضه کنند.

این نماینده مجلس تاکید کرد: زمانی که یک تولیدکننده یا ارائه دهنده خدمت خودرو در بازار تنها ببیند، هیچ نیازی برای ارتقای کیفیت نمی بیند.

وی گفت: یکی از عوامل نارضایتی در جامعه مساله کیفیت کالاهای تولیدی است، ما در دهکده جهانی زندگی می‌کنیم و مردم ما خود را با دیگر کشورها مقایسه می‌کنند و مقایسه برخی تولیدات بی کیفیت داخلی با نمونه‌های باکیفیت خارجی باعث نارضایتی مردم می‌شود.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در تشریح نقش مردم در ارتقای کیفیت تولیدات داخلی گفت: مردم می‌توانند نقش مهمی در ارتقای کیفیت محصولات تولیدی داخلی ایفا کنند. اگر مردم در انتخاب کالاها کیفیت را ملاک قرار دهند و همچنین برندهای تولید کننده کالاهای بی کیفیت را تحریم کنند، تولیدکنندگان داخلی خود را مقید به ارتقای کیفیت محصولات خواهند کرد.

وی افزود: کیفیت اساساً یک مقوله فرهنگی است و به هر میزانی که فرهنگ در یک جامعه ای بالا برود کالای تولیدی در آن جامعه نیز باکیفیت‌تر خواهد بود.

پاشایی توضیح‌داد: در این صورت تولیدکننده خود را مقید به تولید کالای با کیفیت تر و محترم شمردن مصرف‌کننده می‌داند، ایرانی هم دیده می‌شود و اینکه مصرف کنندگان خود را لایق به مصرف کالاهای باکیفیت می‌دانند و همین عامل باعث می‌شود که عرضه کنندگان کالاها مجبور به افزایش کیفیت تولیدات خود کنند.

پاشایی در پایان تصریح کرد: در این راستا، یکی از الزامات موفقیت در ارتقای کیفیت کالاها اقتصاد باز و جلوگیری از انحصار در تولید است، به طوری که نباید مردم مجبور به مصرف یک کالای انحصاری داخلی شوند.

وزیر خزانه‌داری آمریکا بابیان اینکه رفتارهای اقتصادی پکن نگرانی‌های واشنگتن را افزایش می‌دهد، گفت که در عین حال کشورش خواهان گوش دادن به نگرانی‌های پکن است.

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری فارس، جنت ال. یلن، وزیر خزانه داری ایالات متحده از تثبیت روابط بین واشنگتن و پکن حمایت کرد و گفت که اگرچه نگرانی‌های زیادی در مورد این روابط وجود دارد، اما آمریکا به دنبال رفع آن است تا این روابط در مسیر درست قرار گیرد.

یلن در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز گفت: برای ما مهم است که درباره اقدامات خاصی که انجام می‌دهیم و پیامدهای آن توضیح دهیم، زیرا این، تلاشی برای فلج کردن کامل اقتصاد چین یا متوقف کردن توسعه آن نیست.

وی افزود: ما نگرانی‌هایی مربوط به امنیت ملی داریم و اگر سیاست‌های ما پیامدهای گسترده‌ای برای چین داشته باشد، برای ما مهم است که بتوانیم نگرانی‌های آنها را بشنویم و شاید به آنها رسیدگی کنیم؛ اما روش‌های اقتصادی پکن نیز برای ایالات متحده نگران کننده است.

پیشتر رویترز به نقل از یلن اعلام کرده بود که وی قصد دارد در حاشیه اجلاس دوشنبه هفته جاری سران گروه بیست در بالی اندونزی با یی گانگ، رئیس بانک مرکزی چین دیدار و درباره وضعیت اقتصادی جهان گفت‌وگو کند.

دولت آمریکا برای کاهش تورم بی سابقه در این کشور که ناشی از عملیات نظامی روسیه در اوکراین است برخی تعرفه‌های مالیاتی بر کالاهای چینی را قطع کرده یا کاهش داده، اما در عین حال گفته که باید به آنچه کارهای اقتصادی سوءاستفاده‌گرانه چین از این فرصت خوانده شده است، رسیدگی شود.

مقامات آمریکایی و تحلیلگران بارها پکن را به عنوان تهدید سریع برای ایالات متحده در همه زمینه‌ها و یک رقیب استراتژیک توصیف کرده‌اند. ایالات متحده در برابر افول اجتناب ناپذیر اقتصاد خود و ظهور اجتناب‌ناپذیر چین وپیامدهای آن بر توازن قدرت اقتصادی جهانی کاری نتوانسته است انجام بدهد.

شی جین پینگ، رئیس جمهور چین گفته است که یک برنامه ۱۰۰ ساله برای قرار دادن چین در راس قدرت در جهان دارد.

تهران- ایرنا- مدیر اقتصادی شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) اعلام کرد: توسعه شرکت‌های واگذار شده به روش راهبری قابل مقایسه با قبل نیست و بدون تردید این نوع واگذاری از نظر نیروی انسانی، سودهای بالقوه، بنگاه داری و نظارت، نسبت به روش‌های مرسوم اصل ۴۴ قانون اساسی، به مراتب بهتر است.

به گزارش ایرنا از سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، «محمدرضا کریمی» در نشست «میز اقتصاد» شبکه خبر افزود: کل واگذاری‌های شرکت تهیه و تولید مواد معدنی تاکنون ۷۵ مورد است. سودهای واریز شده از این واگذاری ها به بودجه کشور موجب شد تا جزو ۱۰ شرکت نخست شویم.

وی ادامه داد: این در حالی است که چنین اتفاقی طی سال ۹۵ (قبل از واگذاری) و پیش از آن رخ نداده است.

مدیر اقتصادی ایمپاسکو با بیان اینکه برخی منتقدان با روش واگذاری ها مخالفتی ندارند، گفت: توسعه شرکت‌های واگذار شده به روش راهبری قابل مقایسه با قبل نیست و بدون تردید این نوع واگذاری از نظر نیروی انسانی، سودهای بالقوه، بنگاه داری و نظارت، نسبت به روش‌های مرسوم اصل ۴۴ قانون اساسی، به مراتب بهتر است.

تغییر محسوس شاخص‌ها در شرکت های واگذار شده

کریمی با اشاره به دیدگاه منتقدان مبنی بر حاصل نشدن اهداف مورد نظر در واگذاری ها شرکت ها به راهبر، گفت: در این زمینه، تغییرات محسوس حاصل شده در پنج شاخص شامل درآمد، سود، زیان، میزان تولید و میزان جذب نیروی انسانی قابل بررسی است.

وی ادامه داد: به عنوان مثال، درآمد مجتمع فروکروم جغتای، پیش از واگذاری ۵۱ میلیارد تومان بود و اکنون به ۱۸۴ میلیارد تومان رسیده است. همچنین تعداد نیروی انسانی از ۱۳۴ نفر به ۳۸۵ نفر رسیده است.

به گفته کریمی، در این مجتمع ۲ طرح توسعه ای شامل سیلیکون متال با حداقل ۷۰۰ میلیارد تومان و طرح جدایش سرباره با ۱۰۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری اجرا شده است.

مدیر اقتصادی ایمپاسکو با اشاره به تغییرات حاصل شده در مجتمع فسفات اسفوردی پس از واگذاری، تصریح کرد: درآمد این مجتمع پیش از واگذاری ۹ میلیارد تومان بود و اکنون به ۱۷ میلیارد تومان رسیده است. همچنین، این مجتمع قبل از واگذاری، ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان ضرر داشت اما اکنون ۱۳.۵ میلیارد تومان سود دارد.

وی ادامه‌داد: تعداد نیروی انسانی مجتمع فسفات اسفوردی قبل از واگذاری، ۱۷۳ بود و در حال حاضر به ۲۱۰ نفر رسیده است. ممکن است بعضی شرکت ها در برخی شاخص ها رشد داشته باشند و در برخی بخش ها، ضعیف باشند که ما بر آنها نظارت می کنیم.

کریمی با اشاره به اینکه گفته می شود روند واگذاری برای دولت اقتصادی باشد و برای بخش خصوصی اقتصادی نیست، یک ایراد فنی اقتصادی است، اذعان کرد: مگر می شود بگوییم کاری را دولت انجام دهد اقتصادی نباشد اما بخش خصوصی آن را اقتصادی کند؟ همه این ها براساس برنامه زمان بندی و نظارت است.

وی ادامه داد: هر طرح دارای یک لایحه تاخیرات است که همکاران آن را بررسی می کنند. به‌طور مثال براساس برخی شرایط خاص مثل کرونا و غیره یک سال برنامه زمان بندی تاخیر می دهند اما چنانچه طبق برنامه زمان‌بندی هر کدام از سرمایه گذاران در روند تولید و برنامه های اجرایی کنند، اخطار می دهیم و نسبت به فسخ قرارداد نیز اقدام می کنیم.

شروط تمدید قراردادهای واگذاری

مدیر اقتصادی شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران اعلام کرد: قوانین اصل ۴۴ دارای یکسری زیرمجموعه است. در بند (ت) ماده ۳۵ قانون رفع موانع تولید آمده است؛ شرکت های دولتی و معادن پس از اخذ گواهی کشف باید اقدام به واگذاری از طریق استخراج و فروش کنند.

کریمی با بیان اینکه در اسناد جذب سرمایه گذاری های انجام شده چند نکته برجسته است، افزود: در این اسناد شروطی وجود دارد که قراردادهای به صورت بلندمدت با شروطی قابل تمدید است (به درخواست متقاضی و نه تایید دولت).

وی ادامه داد: به این صورت که اگر شرایط اسناد رعایت شده باشد می توان از این طریق برای سرمایه گذار انگیزه ایجاد کرد.

این مسوول اظهار داشت: به‌طور کلی در فرایندهای واگذاری، انتهای قراردهای بلند مدت (مثلا ۱۰ تا ۱۵ سال)، اگر به تعهدات عمل شود با درخواست متقاضی، (قرارداد) تمدید می شود.

۵ تیپ قراردادی

کریمی با اشاره به مدل های واگذاری معادن و صنایع معدنی، اظهار داشت: ایمیدرو بر اساس بند «ت» ماده ۳۵ قانون رفع موانع تولید و مباحث مرتبط با آن در اصل ۴۴ قانون اساسی و نیز قوانین بودجه، نسبت به واگذاری معادن و صنایع معدنی بر اساس پنج تیپ قراردادی اقدام کرده است.

وی ادامه داد: تیپ راهبری، سرمایه گذاری، استخراج و فروش، تشکیل شرکت مشترک، تامین مواد اولیه و تضمین خرید محصول جزو قراردادهایی است که با بخش خصوصی منعقد می‌شود.

کریمی یادآور شد: هر کدام از روش‌ها بر اساس نوع ماده معدنی و ارزش افزوده آن، ذخایر و تکنولوژی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد که همه موارد منطبق بر قانون بوده است.

مدیر اقتصادی ایمپاسکو تاکید کرد: این روش ها مزیت‌هایی دارد که در مقاله‌های داخل و حتی جهانی هم مورد اشاره قرار گرفته است. از سوی دیگر این تیپ های قراردادی بی او او، بی او تی و غیره به بیانی فقط پیمان مدیریتی نیست بلکه روش ها، -با تجربیاتی که از قبل وجود داشته- در کنار هم قرار گرفته اند.

به گفته وی، نکته برجسته این روش ها این است که دولت و شرکت های دولتی از سودهای بالقوه در این روش‌ها استفاده می کنند.

نظارت، نکته کلیدی این قراردادها

کریمی یادآور شد: پیشتر فقط معادن یا صنایعی واگذار و ریالی دریافت می شد اما پس از آن هیچ گونه نظارتی وجود نداشت، اکنون این نظارت ها به عنوان نکته ای کلیدی در روش های فعلی وجود دارد.

وی یادآور شد: در معادنی که بهره بردار داریم دستگاه نظارتی بر اساس پیشرفت کار انجام شده و نوع کار، فعالیت خود را انجام می دهد.

تهران- ایرنا- شاخص کل بورس تهران در ادامه روند صعودی یک هفته اخیر، امروز نیز با ۱۱ هزار و ۷۳۹ واحد افزایش، در ارتفاع یک میلیون و ۴۲۶ هزار واحدی قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار ایرنا، شاخص هم‌وزن با چهار هزار و ۳۳۹ واحد افزایش به ۴۰۱ هزار و ۹۰۷ واحد و شاخص قیمت با ۲ هزار و ۵۸۸ واحد رشد به ۲۳۹ هزار و ۷۳۷ واحد رسید.

شاخص بازار اول، ۱۰ هزار و ۲۷۹ واحد و شاخص بازار دوم، ۱۸ هزار و ۴۲۵ واحد افزایش را ثبت کردند.

امروز در معاملات بورس تهران، بیش از هشت میلیارد و ۸۸۵ میلیون سهم، حق‌تقدم و اوراق بهادار به ارزش ۵۸ هزار و ۷۵ میلیارد ریال معامله شد.

همچنین ملی صنایع مس ایران (فملی) با سه هزار و ۴۰۳ واحد، معدنی و صنعتی چادرملو (کچاد) با ۲ هزار و ۱۵۳ واحد، فولاد مبارکه اصفهان (فولاد) با ۷۵۸ واحد، پالایش نفت تهران (شتران) با ۶۵۳ واحد، نفت و گاز و پتروشیمی تامین (تاپیکو) با ۶۳۰ واحد، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (حکشتی) با ۶۲۳ واحد و گسترش نفت و گاز پارسیان (پارسان) با ۴۴۸ واحد تاثیر مثبت بر شاخص بورس داشت.

در مقابل پتروشیمی شازند (شاراک) با ۴۲۲ واحد، بانک ملت (وبملت) با ۲۴۰ واحد، ایران خودرو (خودرو) با ۱۹۵ واحد، سایپا (خساپا) با ۱۵۸ واحد و گروه بهمن (وبهمن) با ۸۰ واحد تاثیر منفی بر شاخص بورس به همراه داشت.

بر پایه این گزارش، امروز نماد گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو (خگستر)، پالایش نفت تهران (شتران)، شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا)، ایران خودرو (خودرو)، سایپا (خساپا)، ملی صنایع مس ایران (فملی) و پالایش نفت بندرعباس (شبندر) در نمادهای پُرتراکنش قرار داشتند.

گروه خودرو هم در معاملات امروز صدرنشین برترین گروه‌های صنعت شد و در این گروه یک میلیارد و ۸۷۱ میلیون برگه سهم به ارزش پنج هزار و ۷۴۰ میلیارد ریال دادوستد شد.

آخرین وضعیت شاخص فرابورس

شاخص فرابورس نیز امروز بیش از ۱۱۹ واحد افزایش داشت و به ۱۸ هزار و ۵۴۱ واحد رسید.

در این بازار بیش از پنج میلیارد و ۲۵۴ میلیون برگه سهم و اوراق مالی دادوستد شد و تعداد دفعات معاملات امروز فرابورس بیش از ۲۲۲ هزار و ۲۵۳ نوبت بود.

پلیمر آریاساسول (آریا)، آهن و فولاد غدیر ایرانیان (فغدیر)، صنعتی مینو (غصینو)، پویا زرکان آق دره (فزر)، پتروشیمی زاگرس (زاگرس)، بیمه اتکایی ایرانیان (اتکای) و پتروشیمی تندگویان (شگویا) با تاثیر مثبت بر شاخص فرابورس همراه بودند.

همچنین صنایع پتروشیمی تخت جمشید (شجم)، پالایش نفت لاوان (شاوان)، شرکت سرمایه گذاری مالی سپهر صادرات (وسپهر) و سیمان لار سبزوار (سبزوا) تاثیر منفی بر این شاخص داشتند.

تهران – ایرنا – رادیو دولتی پاکستان اعلام کرد که جمهوری اسلامی ایران و پاکستان در اجلاس اخیر کمیسیون مشترک مرزی بر تعمیق تجارت مشترک، تقویت امنیت مرزها و اعطای تسهیلات متقابل برای بازرگانان توافق کردند.

به گزارش روز جمعه ایرنا، تارنمای رادیو دولتی پاکستان با اشاره به پایان بیست و چهارمین نشست کمیسیون مشترک مرزی به میزبانی شهر «زاهدان» گزارش داد که دو کشور تصمیمات مهمی برای ارتقای سطح همکاری‌های دوجانبه در بخش‌های مختلف اتخاذ کردند.

براساس این‌ گزارش، در اجلاس کمیسیون مشترک مرزی “علیرضا مرحمتی” معاون امنیتی و انتظامی استاندارد سیستان و بلوچستان ریاست هیات ایرانی و “عبدالعزیز عقیلی” دبیرکل دولت ایالت بلوچستان ریاست هیات پاکستانی را برعهده داشتند.

کمیسیون مشترک مرزی ایران و پاکستان تصمیمات مهمی در زمینه امنیت مرزها، مقابله با قاچاق انسان و پیشگیری از قاچاق مواد مخدر، ارتقای همکاری های متقابل برای برقراری صلح در دو سوی مرز اتخاذ کرده است.

روسای هیات‌های ایران و پاکستان همچنین با اعطای تسهیلات به تجار دو کشور با هدف افزایش فعالیت های تجاری، تبادل هیات‌های ورزشی و فرهنگی، آموزشی و سایر موضوعات مرتبط موافقت کردند.

رادیو دولتی پاکستان اعلام کرد: در نشست ۲ روزه کمیسیون مشترک مرزی، مسوولان ایران و پاکستان پیشنهادهای مختلفی را در خصوص تقویت تجارت دوجانبه میان و راه‌های پیش رو ارائه کردند.

مناسبات دوجانبه ایران و پاکستان در حوزه‌های اقتصادی، بازرگانی، تجاری و مرزی طی سال‌های اخیر با پیشرفت چشمگیری همراه بوده است. ۲ کشور همسایه طی ۲ سال اخیر اقدام به بازگشایی ۲ گذرگاه جدید مرزی کردند و تعداد مرزهای رسمی آنان به ۳ رسید که یکی از اهداف آن کمک به تسهیل تجارت و استفاده از ظرفیت‌های یکدیگر برای بهبود زندگی مرزنشینان است.

ایران بازار صادراتی عراق را از دست می‌دهد؟ افت صادرات کالاهای ایرانی به عراق موقتی است یا خیر؟ دبیر اتاق مشترک ایران و عراق به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.

فردای اقتصاد: دبیر اتاق مشترک ایران و عراق می‌گوید: صادرات ایران به عراق در ماه‌های اخیر به لحاظ ارزشی و وزنی با کاهش مواجه شده؛ اما پیش‌بینی می‌شود که این افت در ماه‌های آتی جبران شود.

جهانبخش سنجابی با اشاره به دو عامل اصلی در افت صادرات ایران به عراق در ۷ماه منتهی به مهر امسال، گفت: امسال پروفرمای صادرات گاز در شهریور و مهر به گمرک اظهار نشد؛ بنابراین با توجه به اینکه میزان صادرات این کالا به صادرات غیرنفتی اضافه می‌شد و امسال این رقم در میزان صادرات لحاظ نشد در نتیجه با افت صادرات به لحاظ ارزش به عراق مواجه شدیم، لذا پیش‌بینی می‌شود که با اضافه شدن میزان صادرات این بخش به صادرات در ماه‌های آینده وضعیت صادرات جبران شود.

دبیر اتاق مشترک ایران و عراق بیان کرد: یکی دیگر از عوامل افت صادرات به عراق موانع تعرفه‌ای و سیاست‌گذاری‌ها مربوط به کردستان عراق است. وی اظهار کرد: در تجارت با عراق نسبت به پیش‌بینی عقب‌تر هستیم، اما خوش‌بین هم هستیم که بخشی از عقب‌ماندگی در نیمه دوم سال جبران شود. سنجابی در رابطه با عوامل تأثیرگذار داخلی بر افت صادرات ایران به عراق اظهار کرد: محدودیت‌هایی برای صادرات محصولات معدنی و فولادی در کشور ایجاد شده بود که خوشبختانه به علت ورود دیوان عدالت اداری، بخشنامه‌های محدودکننده ملغی شد بنابراین یکی از دلایلی که پیش‌بینی می‌شود افت تجارت به عراق در نیمه دوم سال جبران شود، لغو این قبیل محدودیت‌ها است.

دبیر اتاق ایران و عراق بیان با اشاره به برخی دیگر از محدودیت‌های صادراتی گفت: به دلیل سیاست تنظیم بازار و امنیت غذایی صادرات برخی از اقلام غذایی و حبوبات مانند لوبیا سفید و نخود ممنوع است؛ در حالیکه بازار هدف از کشش برخوردار است. وی اظهار کرد: مواد شیمیایی، فولادی، کودهای عالی و معدنی از اقلامی بود که صادرات این اقلام به عراق شامل محدودیت و ممنوعیت شده بود، اما در حدود سه هفته پیش بخشی از ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها برداشته شد.

سنجابی گفت: بر اساس اعلام سازمان دامپزشکی جهانی در صورت مشاهده آنفلوانزا مرغی تا یک سال واردات مرغ و تخم‌مرغ به کشورهای عضو اتحادیه سازمان دامپزشکی بین‌المللی از منبعی که آنفلوانزا در آن مشاهده شده، ممنوع می‌شود، ممنوعیتی که در صادرات مرغ و تخم‌مرغ ما به عراق ایجاد شده بود تا یک ماه دیگر رفع می‌شود و بعد از آن امکان صادرات مرغ و تخم‌مرغ ما به عراق فراهم می‌شود.

دبیر اتاق مشترک ایران و عراق با بیان اینکه سال گذشته ارزش صادرات ایران به عراق ۸میلیارد و ۸۶۰میلیون دلار بود، اظهار کرد: پیش‌بینی می‌شود صادرات ما تا پایان سال به عراق به ۹ تا ۱۰میلیارد دلار افزایش یابد.